روستای سیخوران

روستای سیخوران منطقه ای رویایی در ۸۰ کیلومتری شمال بندرعباس واقع شده است که در واقع چشم هر بیننده ای را مجذوب به خود می کند.

سیخور، در زبان محلی به نوعی جوجه تیغی اطلاق می‌شود که در گذشته به تعداد زیاد در این منطقه وجود داشته‌اند. اما دلیل نامگذاری روستا وجود سه خور (دره) در این منطقه است که در مرکز روستا با هم تلاقی پیدا می کنند از اینرو به سه خوران شهرت یافته و در نهایت با گذر زمان به سیخوران تغییر نام پیدا کرده است.

طبیعت سیخوران بسیار دل انگیز است و کوه، رودخانه و درختان یکجا در آن جمع شده اند به گونه ای که گردشگران یادشان می رود که در استان هرمزگان قرار دارند.

سیخوران همیشه آخر هفته ها پذیرای تعداد زیادی  از دوستداران طبیعت و گردشگران است که خود را با اشتیاق به آنجا رسانده اند.

روستای سیخوران از شمال شرق به کوه شانگ، از شمال و شمال غرب به کوه سیخوران و از جنوب به کوه سرخ محدود می‌شود.

روستا سیخوران حدود ۹۲۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد و تحت تأثیر اقلیم معتدل و مرطوب؛ آب و هوای آن در فصول بهار، پاییز و زمستان دلپذیر و ملایم و در تابستان گرم است.

رودخانه جاماش از میان روستای سیخوران عبور می‌کند که بسیار دیدنی می باشد.

قدمت روستای سیخوران به دوره قاجاریه مربوط است. نخستین باغ‌های روستای سیخوران، در زمان پهلوی اول درست شده و پس از آن نیز، محلی ییلاقی به شمار می‌رفته است.

مردم روستای سیخوران به زبان فارسی با گویش بندری سخن می‌گویند. آنها مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند.

جمعیت روستای سیخوران متغیر است و در فصول جمع‌آوری محصول، جمعیت آن به حدود ۲۰۰۰ نفر افزایش می‌یابد.

اقتصاد روستای سیخوران بر پایه فعالیتهای باغداری و دامداری استوار است. گروهی نیز در بخش خدمات و تولید صنایع دستی اشتغال دارند.

نارنگی، پرتقال، انبه، خرما و زیتون مهمترین محصولات باغی روستای سیخوران به شمار می‌آیند.

انواع فرآورده‌های لبنی مانند کشک، روغن و کره حیوانی، ماست، شیر و دوغ به وفور در این روستا تولید می‌شود.

روستای سیخوران در ناحیه پایکوهی استقرار یافته و بافت مسکونی بسیار زیبایی دارد.

ترکیب فضاهای کوهپایه‌ای، نخلستان و باغات چشم‌انداز زیبایی به روستای سیخوران بخشیده است.

مصالح بکار رفته در ساخت خانه‌های قدیمی سیخوران شامل سنگ، گل، چوب و آجر است.

مهمترین جاذبه‌های گردشگری روستای سیخوران عبارتند از:

(۱) ارتفاعات زیبا و بلند پیرامون روستا از نقاط جالب توجه کوهنوردان و طبیعت دوستان منطقه به شمار می‌آیند،

(۲) باغ‌های پربار و زیبای روستا به صورت پلکانی احداث شده‌اند و به ویژه در بهار و تابستان و به هنگام به بار نشستن میوه‌ها با تنوعی از رنگ‌ها، جلوه‌ای بسیار زیبا و تماشایی دارند،

(۳) حواشی رودخانه پرآب جاماش،

(۴) مراسم های سازوک، قبله دعا، دعای باران، مراسم عروسی، تعزیه خوانی و نخل گردانی در ماه محرم.

شروند و نی از انواع موسیقی رایج در میان مردم روستای سیخوران است.

پوشش اغلب مردم روستای سیخوران، لباس‌های معروف بندری است.

زنان و دختران روستای سیخوران، از زیورآلات و لباسهایی با رنگ‌های متنوع استفاده می‌کنند.

چادر، پیراهن و شلوار بندری از لباس‌های زنان روستاست.

انواع میوه‌ها به ویژه پرتقال، نارنگی و گیلاس وحشی، معروف‌ترین سوغاتی‌های روستای سیخوران است.

صنایع دستی روستای سیخوران شامل سبدبافی، حصیربافی، زری دوزی، گلابتون دوزی، خوس دوزی و دوخت لباس‌های بندری است.

از غذاهای رایج و بومی روستای سیخوران می‌توان به نان محلی، قلیه ماهی، خوراک گُن، نان مهیاوه، ماهی شورت، خورشت بادام تلخ (مضغو)، گن، کسور و آبگرمو (اشکنه) اشاره کرد.