آب گرم گنو

چشمه آب گرم گنو مکانی برای تفریح و درمان

اعتقاد مردم به درمان و تسکین امراضی مانند روماتیسم،درد مفاصل و بیماری های پوستی با شنا در چشمه های آبگرم  سبب جذب گردشگران زیادی به چشمه های آب گرم  شده است.

چشمه‌های آب ‌گرم، چشمه‌های طبیعی‌ای هستند که دمای آب آن‌ها در تمام طول سال چند درجه از دمای هوای محیط بیشتر است و در سرما و گرما می‌توان بخار آن‌ها را به وضوح دید.

چشمه آب گرم گنو واقع در شمال شرقی بندرعباس  هم یکی از  مکان هایی است که هر ساله گردشگران زیادی را از اقصی نقاط کشور  جذب می کند.

وجود مجتمع  توریستی  ، تفریحی  و آبدرمانی گنو در کنار چشمه آب گرم معدنی گنو با امکانات مناسب رفاهی ،تفریحی و اقامتی سبب شده هر سال افراد زیادی برای استفاده از آب گرم به این مکان بروند.

این چشمه  در فاصله 34 کیلومتری شمال شرقی شهر بندرعباس واقع در بخش مرکزی شهرستان بندرعباس و یکی از نقاط دیدنی هرمزگان در جنوب ایران است .

مجتمع  توریستی  ، تفریحی  و آبدرمانی گنو با مساحت ۳۰ هکتار مساحت دارای  پارکینگ با ظرفیت بیش از  16هزارخودرو ،نماز خانه ، آلاچیق و سکوهای نصب چادر مسافرتی برای اقامت گردشگران ، هتل و شهربازی  است.

استخر آب گرم ویژه  آقایان و بانوان ،جکوزی و  وان انفرادی، پیست دوچرخه سواری ، درشکه سواری با اسب ، باغ راه ، آبشار ، مجتمع تجاری ، رستوران و سفره خانه سنتی از دیگر امکانات این تفرجگاه محسوب می شوند.

آب چشمه  گنو  از دسته  آب های گوگردی خیلی گرم با ترکیب کلرو سولفات و کلسیک گوگردی محسوب می شود.

آبگرم گنو  به لحاظ دارا بودن مقدار قابل توجه کلروسدیم خواص درمانی  فراوانی از جمله  قابلیت درمان برخی  بیماری های پوستی  را  دارد.

ترکیبات ویژه آب های گرم و دمای بالای آن سبب می شود فقط گروه اندکی از  جانوران  و گیاهان در آن زندگی و رشد کنند.

یکی از ویژگی های منحصر به فرد آبگرم گنو وجود ماهی آوینیوس گینویس در چشمه های آن است.

ماهی آوینیوس گینویس یک ماهی کاملا انحصاری در تمام جهان است که فقط در چشمه آب گرم گنو بندرعباس مشاهده می شود و هیج جای جهان نمونه این ماهی مشاهده نمی شود.

از آب این چشمه  برای مصرف آبیاری نخلستانها می رسد و  زمین های کشاورزی منطقه  استفاده قرار می شود.

به گفته محققان ،آب وسیله ای بسیار مؤثر و قطعی در بهبود برخی بیماریها یا تخفیف و حتی ریشه کن کردن دردهای عضلانی و مفاصل ، مداوای نارسائیهای جسمی، سرعت بخشیدن به کاهش طول دوران نقاهت ناشی از صدمات استخوانی ، تقویت عضلات، به کار گیری عضلات غیر فعال، تسریع گردش خون در عروق و حتی تسکین بیماران روحی و روانی است.