گنبد نمکی سیاهو

بخش سیاهو در فاصله ۵۵ کیلومتری محور بندرعباس-سیرجان و در ۷۵ کیلومتری شمال خاوری بندرعباس قرار دارد . در فاصله ۳ کیلومتری شمال باختری بخش سیاهو ، گنبد نمکی سیاهو واقع شده است و بخش اعظم آن را نمک تشکیل داده است و غارهای نمکی آن بسیار طولانی است .

اشکال انحلالی نمک به صورت متنوع در این گنبد ایجاد شده است . آب شوری که از گنبد سرچشمه می گیرد به زمین های کشاورزی اطراف و آبهای شیرین منطقه اثرات زیانباری وارد نموده است که در این مورد لازم است به منظور حفاظت اراضی کشاورزی از پیشروی آب شور ، اقدام به ایجاد حوضچه هایی نموده که آب شور درآن تبخیر گردد و نمک آن هم قابل استفاده گردد و با این راه حل از پیشروی گنبد نمکی هم جلوگیری می شود .

گنبد سیاهو ذخایر متنابهی از نمک را دارد که این نمک در صنایع شیمیایی مورد استفاده قرار می گیرد . از خاک سرخ آن نیز در صورت تغلیظ و شستشو در صنایع رنگ سازی داخل کشور استفاده می شود . این منطقه با وسعت ۲۲۰۰هکتار در جوار روستای خرسین دهستان سیاهو از توابع بخش فین بندرعباس در مختصات جغرافیایی N2747 تا N2750 عرض جغرافیایی و E5616 تا E5613 طول جغرافیایی قرار دارد. دسترسی: این اثر در ۵۵ کیلومتری جاده ارتباطی بندر عباس – سیرجان در شمال روستای سیاهو واقع شده است. دسترسی به مسیر از طریق جاده آسفالته و خاکی با گذشتن از روستای دره گز امکان پذیر است.

پدیده های فیزیکی منطقه منطقه از یک رشته کوه تشکیل شده که به صورت گنبد نمکی از داخل زمین بیرون آمده به طوریکه نوک گنبد هنوز بدون تغییر از بافت طبیعی اطراف پوشیده از بادام کوهی می باشد ولی قسمت های جانبی گنبد تحت تاثیر فشار های درونی زمین به صورت نمک ظاهر شده است و به علت نمکی شدن بافت خاک دارای پوشش قابل توجهی نمی باشد. اهمیت منطقه این منطقه به دلیل دارا بودن ویژگی های منحصر به فرد خود در مقایسه با سایر گنبد های نمکی موجود در استان دارای چشم انداز های منحصر به فرد به خصوص آبشار نمکی، قندیل های متنوع با ستون های عظیم نمکی می باشد.در داخل این گنبد چشم انداز های متعددی وجود داردکه حالت آبشار مانند به خود گرفته و تشکیل قندیل های نمکی متنوع با زیباییهای خاص خود را به وجود آورده است.

همچنین در داخل این تپه ستون های بسیار عظیم نمکی وجود دارد که نظر هر بیننده را به خود جلب می نماید. از این پتانسیل ها ی طبیعی می توان در جنبه های آموزشی و تفرجی استفاده کرد. غار طبیعی سیاهو محیط کوه غالبا” از سنگهای ناپایدار و نمکی تشکیل شده است از اینرو پیشروی در این غار باید با احتیاط کامل انجام شود. ارتفاع دهانه غار ٣ متر، عرض دهانه ۴ متر و طول غار ١٧٨ متر می‌باشد.پس از طی چند متر وارد تالاری می‌شوید که در واقع بزرگترین و تنها تالار این غار است. پس از حدود ١٠ متر پیشروی در تالار به یک حفره و یا به اصطلاح گربه رو واقع در سمت چپ تالار می‌رسید که شما را وارد راهروی اصلی غار می‌کند.این راهرو بدون داشتن راههای فرعی و گمراه کننده تا طول ١٧٠ متری داخل غار پیش می‌رود‌.

در هنگام ورود به راهرو بسادگی متوجه شیب غار می‌شوید و این شیب بطرف بالا تا رسیدن به انتهای غار ادامه می‌یابد. به طور متوسط ارتفاع این راهرو تا پایان غار ٣ متر و عرض آن نیز در عریض ترین قسمتها بین ۵ تا ١٠ متر است. در طول مسیر چند گربه رو و راهروی کوتاه و تنگ وجود دارد که پیشروی را قدری کند می‌کند. در طول مسیر قندیل‌های نمکی متعددی دیده می شوند که جزء جدا ناشدنی این غار زیبا و بکر هستند. لازم به ذکر است جریان آب شوری در غار وجود دارد که با توجه به شیب غار در فصل زمستان و بارش های شدید دارای سرعت نسبتا” زیادی به سمت خارج غار می‌باشد.

پس از ١ساعت غار نوردی به انتهای غار می‌رسید. بهترین فصل برای بازدید از غار اوایل بهار و تابستان است که میزان بارندگی کم می‌باشد. به علت ریزشی و ناپایدار بودن دیواره های غار و بطور کلی محیط این کوه بازدید از غار در فصل هایی که با بارش شدید همراه می‌شود به هیچوجه توصیه نمی‌شود. از آنجائیکه آب آشامیدنی در داخل و همچنین در نزدیکی غار در دسترس نیست می‌بایست از قبل پیش بینی های لازم بعمل آید و نکات ایمنی را در خصوص غارها رعایت کنید.در سرتاسر مسیر غار قندیل ها و گنبد های نمکی وجود دارند و در میانه غار آبشار نمکی به ارتفاع ۱۲ متر قابل رویت است. در قسمتهایی از مسیر شیب زیاد و پوشیده بودن مسیر از نمک با جریان داشتن آب از زیر پوشش نمکی پیشروی را قدری مشکل می‌کند.